Historie

Bijdrage van Herman Bosman (destijds voorzitter van TTV SMASH) aan het “Eeuwboek van Woudenberg (1900-2000)”

Tafeltennisvereniging Smash vrolijk smashend over de eeuwgrens!

De datum 1 november 1972 in de reeks van gedenkwaardige dagen in deze eeuw van Woudenberg. Op die dag werd namelijk onze tafeltennisvereniging SMASH opgericht en dat is toch niet niks! Weekblad De Woudenberger speelde een belangrijke rol bij de oprichting, want in die krant riepen George Dietrich en Luud Broekema geïnteresseerden op om over de oprichting van gedachten te wisselen. Met 15 potentiële leden was een start mogelijk en wel op maandagavond in de grote zaal van het Verenigingsgebouw. Dat was wel aanpassen geblazen want die zaal was nu niet bepaald de meest geschikte sportzaal: geen douches, weinig kleedruimte, gladde parketvloer, slechte verlichting boven de tafels, weinig opbergruimte voor de tafels! Maar wat er wel was: een aparte sfeer. Hoe dat kwam weten we nu nog niet, maar het feit is dat andere verenigingen graag bij SMASH op bezoek kwamen.

Ondanks de goede start en de blijvende belangstelling (na een jaar 14 spelende leden) pakten zich donkere wolken samen boven de toekomst van de club. Het huren van de zaal bleek niet meer mogelijk omdat de operettevereniging die nodig had voor haar maandagse repetities. De discussies met het bestuur van het verenigingsgebouw liepen zo hoog op dat zelfs de rechter er aan te pas moest komen. Maar helaas, SMASH moest wijken! Toen werden we zwervers en trokken we enige tijd van honk naar honk, op zoek naar een andere definitieve speelruimte. Eerst naar De Mof, toen naar De Til in Leusden en daarna naar Motel Maarsbergen, maar daar alleen in het winterseizoen.

Een moeilijke tijd waarin het bestuur de grootste moeite deed om de zaak bij elkaar te houden en geen leden te verliezen. Dat lukte. En dat niet alleen, want inmiddels kwamen er ook weer gesprekken op gang met het bestuur van het verenigingsgebouw. Groot was de vreugde toen we de grote zaal weer konden huren, nu op de dinsdag- en de woensdagavond.Dat kwam de vereniging ten goede. De groei zette in en er werd ook gestart met speelgelegenheid voor de jeugd, waarvoor de zaal op zaterdagochtend geopend was voor competitiewedstrijden.

De sportieve prestaties waren lang niet slecht. Lange tijd speelde het eerste in de eerste klasse van het district Utrecht van de NTTB. Binnen de vereniging was (en is) het onderling clubtoernooi, georganiseerd door Frits Jansen, een jaarlijks hoogtepunt. Maar behalve de sportieve prestaties telde en telt voor de meeste leden toch vooral de sfeer binnen de vereniging: gemoedelijk, sportief, alles kan en wie moeilijk wil doen, doet dat maar ergens anders. De jarenlange spelvreugde werd wreed verstoord toen het tot de club doordrong dat het vereningingsgebouw zijn langste tijd had gehad.

Wat nu? Opnieuw zwerven? Dat kon niet met een vereniging met zo’n 50 leden en 25 jeugdleden. Naar het nieuwe cultureel centrum verhuizen? dat wilden wij niet en dat wilde de gemeente ook niet, want dat zou voor de kwaliteit van de daarinaan te brengen vloer funest zijn. Ook werden plannen onderzocht om tegen de sporthal aan een eigen gebouw te realizeren, eventueel samen met de tafeltennisvereniging uit Scherpenzeel. Maar dat plan bleek ook niet gemakkelijk uitvoerbaar en haalbaar.

Gelukkig kwam het gemeentebestuur met een goed voorstel. We konden de beschikking krijgen over de oude gymzaal aan de Schoolstraat, naast het gebouw van Fidelio. Daar moest dan wel het een en ander aan gebeuren, maar een eigen gebouw is natuurlijk ook wat waard, al was het alleen al omdat we er elke avond in kunnen spelen en de tafels niet meer elke keer hoeven op te ruimen. Na enkele besprekingen met het gemeentebestuur en Fidelio, en na allerlei metingen of het gebouw wel bruikbaar was, werd besloten van het aanbod gebruik te maken. En toen begon het grote werk! Eind 1992 en begin 1993 stonden in het teken van de verbouwing, met vooral Joop van Dijk en Dick Koldewey in een hoofdrol. Dan zie je pas hoeveel goede vrijwilligers waard zijn! Geheel met eigen mensen werd de zaal gerenoveerd en geschikt gemaakt voor de tafeltennissport. Er werd een bar met een keukentje gebouwd, radiatoren verplaatst en vernieuwd, er werd geschilderd en gesausd, extra verlichting aangebracht, nieuwe gordijnen opgehangen enzovoort. Teveel om op te noemen.

Toen wethouder mevrouw P. Kroese-Westerhof op 3 april 1993 de officiële opening verrichtte waren we dan ook zo trots als een pauw! Nou, het was dan ook een grootse prestatie die we hadden geleverd! Het zag er allemaal picobello uit. en dat horen we nog elke keer als andere verenigingen hier hun uitwedstrijden komen spelen. Stikjaloers zijn ze!  Een hoogtepunt voor de verening was het 25-jarig bestaan op 1 november 1997. Dat werd met een groot feest gevierd, en daar was dus alle reden toe, want we hebben een bloeiende vereniging. Op dit feest werd George Dietrich extra in de bloemetjes gezet. hij gaf na 25 jaar voorzitterschap de hamer over aan Herman Bosman. Uiteraard werd hij heel hartelijk bedankt voor alle werkzaamheden die hij voor SMASH had verricht, zowel vóór als achter de schermen.

Dat we nog steeds een bloeiende vereniging zijn is vooral te danken aan de vele vrijwilligers die hun steentje bijdragen in onder andere de schoonmaakploeg, de bardienst, de training van de jeugd. In dit verband mag één naam zeker niet onvermeld blijven. Want als er één man is die voor onze vereniging veel betekent en die al sinds de oprichting achter de schermen altijd bezig is en altijd klaar staat, dan is dat wel Joop van Dijk. Hulde voor deze man!

Op dit moment (eind 1998/begin 1999) speelt SMASH met 10 seniorenteams en 2 juniorenteams in de competitie. In de najaarscompetitie 1998 werden zelfs 4 teams kampioen! Het eerste team speelt in de 2e klasse en we zijn tot en met de 6e klasse met een team vertegenwoordigd. Ook de junioren deden het prima in 1998. In 1999 hopen we weer dat er enkele jongelui doorstromen naar de senioren, want daar hebben we goede ervaringen mee!

We gaan ook weer vrolijk smashend de nieuwe eeuw in, want als je eenmaal de smaak te pakken hebt, weet je niet meer van ophouden, zo gaat dat met tafeltennis!